อักษรศิลปะตัวอักษรมงคล 招财进宝 (เจาไฉ จิ้นเป่า) เกิดขึ้นจากการประกอบรวมกันของอักษร 4 ตัวได้แก่
· 招 อ่านว่า เจา แปลว่า กวักเรียก, ดึงดูด
· 财 อ่านว่า ไฉ แปลว่า สมบัติ, ทรัพย์สิน
· 进 อ่านว่า จิ้น แปลว่า เข้า, อยู่ข้างใน
· 宝 อ่านว่า เป่า แปลว่า สิ่งวิเศษ, เงินทอง
การอ่านอักษรมงคลคำว่า招财进宝 (เจาไฉ จิ้นเป่า) จะอ่านจากขวาไปซ้ายคือ เรียงจากตัวอักษร 招 (เจา) + 财 (ไฉ) + 进 (จิ้น) และทั้งหมดนี้จะกลายมาเป็นส่วนหนึ่งของอักษรขนาดใหญ่ด้านบนเป็นคำว่า 宝 (เป่า) และเมื่อรวมทั้ง 4 ตัวเข้าด้วยกันก็จะกลายเป็นคำเต็มสมบูรณ์ว่า 招财进宝 (เจาไฉ จิ้นเป่า)
กล่าวกันว่า วลีมงคลคำนี้มาจากหนังสือโบราณชื่อ เจี้ยงซังเจิน (降桑真）เขียนโดย หลิวถังชิน (刘唐卿) ในสมัยราชวงศ์หยวน ในตอนที่สองมีบันทึกไว้ตอนหนึ่งว่า ....กวักเงินกวักทองบรรลุสู่ศุภมงคล ทุกบ้านทุกครัวเรือนไร้กังวล เปี่ยมผาสุก... และด้วยข้อความที่น่าประทับใจและมีความหมายอันเป็นมงคลยิ่งนี้ ต่อมาได้แพร่หลายจนกลายมาเป็น วลีมงคล และค่อย ๆ ถูกนำไปพัฒนาจนกลายมาเป็น ตัวอักษรศิลปะคำว่า เจาไฉ จิ้นเป่า (กวักเงินกวักทอง)ในที่สุด
